circumiacens
Latin
    
    Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /kirˈkum.i̯a.kens/, [kɪrˈkʊmi̯äkẽːs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃirˈkum.ja.t͡ʃens/, [t͡ʃirˈkumjät͡ʃens]
Adjective
    
circumiacēns (genitive circumiacentis); third-declension one-termination adjective
Declension
    
Third-declension one-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | circumiacēns | circumiacentēs | circumiacentia | ||
| Genitive | circumiacentis | circumiacentium | |||
| Dative | circumiacentī | circumiacentibus | |||
| Accusative | circumiacentem | circumiacēns | circumiacentēs | circumiacentia | |
| Ablative | circumiacentī | circumiacentibus | |||
| Vocative | circumiacēns | circumiacentēs | circumiacentia | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.