circummissus
Latin
Participle
circummissus m (feminine circummissa, neuter circummissum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | circummissus | circummissa | circummissum | circummissī | circummissae | circummissa | |
| Genitive | circummissī | circummissae | circummissī | circummissōrum | circummissārum | circummissōrum | |
| Dative | circummissō | circummissae | circummissō | circummissīs | circummissīs | circummissīs | |
| Accusative | circummissum | circummissam | circummissum | circummissōs | circummissās | circummissa | |
| Ablative | circummissō | circummissā | circummissō | circummissīs | circummissīs | circummissīs | |
| Vocative | circummisse | circummissa | circummissum | circummissī | circummissae | circummissa | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.