circumplexus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumplectō.
Participle
circumplexus (feminine circumplexa, neuter circumplexum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | circumplexus | circumplexa | circumplexum | circumplexī | circumplexae | circumplexa | |
| Genitive | circumplexī | circumplexae | circumplexī | circumplexōrum | circumplexārum | circumplexōrum | |
| Dative | circumplexō | circumplexō | circumplexīs | ||||
| Accusative | circumplexum | circumplexam | circumplexum | circumplexōs | circumplexās | circumplexa | |
| Ablative | circumplexō | circumplexā | circumplexō | circumplexīs | |||
| Vocative | circumplexe | circumplexa | circumplexum | circumplexī | circumplexae | circumplexa | |
References
- “circumplexus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumplexus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.