circumsaepiens
Latin
Etymology
Present participle of circumsaepiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | circumsaepiēns | circumsaepiēns | circumsaepientēs | circumsaepientia | |
| Genitive | circumsaepientis | circumsaepientis | circumsaepientium | circumsaepientium | |
| Dative | circumsaepientī | circumsaepientī | circumsaepientibus | circumsaepientibus | |
| Accusative | circumsaepientem | circumsaepiēns | circumsaepientēs, circumsaepientīs | circumsaepientia | |
| Ablative | circumsaepiente, circumsaepientī1 | circumsaepiente, circumsaepientī1 | circumsaepientibus | circumsaepientibus | |
| Vocative | circumsaepiēns | circumsaepiēns | circumsaepientēs | circumsaepientia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.