circumveniendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of circumveniō
Participle
circumveniendus m (feminine circumvenienda, neuter circumveniendum); first/second declension
- which is to be surrounded
- which is to be circumvented
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | circumveniendus | circumvenienda | circumveniendum | circumveniendī | circumveniendae | circumvenienda | |
| Genitive | circumveniendī | circumveniendae | circumveniendī | circumveniendōrum | circumveniendārum | circumveniendōrum | |
| Dative | circumveniendō | circumveniendae | circumveniendō | circumveniendīs | circumveniendīs | circumveniendīs | |
| Accusative | circumveniendum | circumveniendam | circumveniendum | circumveniendōs | circumveniendās | circumvenienda | |
| Ablative | circumveniendō | circumveniendā | circumveniendō | circumveniendīs | circumveniendīs | circumveniendīs | |
| Vocative | circumveniende | circumvenienda | circumveniendum | circumveniendī | circumveniendae | circumvenienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.