clamandus
Latin
Participle
clāmandus m (feminine clāmanda, neuter clāmandum); first/second declension
- which is to be shouted at
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | clāmandus | clāmanda | clāmandum | clāmandī | clāmandae | clāmanda | |
| Genitive | clāmandī | clāmandae | clāmandī | clāmandōrum | clāmandārum | clāmandōrum | |
| Dative | clāmandō | clāmandae | clāmandō | clāmandīs | clāmandīs | clāmandīs | |
| Accusative | clāmandum | clāmandam | clāmandum | clāmandōs | clāmandās | clāmanda | |
| Ablative | clāmandō | clāmandā | clāmandō | clāmandīs | clāmandīs | clāmandīs | |
| Vocative | clāmande | clāmanda | clāmandum | clāmandī | clāmandae | clāmanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.