coacervandus
Latin
Etymology
Future passive participle of coacervō.
Participle
coacervandus m (feminine coacervanda, neuter coacervandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | coacervandus | coacervanda | coacervandum | coacervandī | coacervandae | coacervanda | |
| Genitive | coacervandī | coacervandae | coacervandī | coacervandōrum | coacervandārum | coacervandōrum | |
| Dative | coacervandō | coacervandae | coacervandō | coacervandīs | coacervandīs | coacervandīs | |
| Accusative | coacervandum | coacervandam | coacervandum | coacervandōs | coacervandās | coacervanda | |
| Ablative | coacervandō | coacervandā | coacervandō | coacervandīs | coacervandīs | coacervandīs | |
| Vocative | coacervande | coacervanda | coacervandum | coacervandī | coacervandae | coacervanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.