coagulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of coāgulō.
Participle
coāgulātus m (feminine coāgulāta, neuter coāgulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | coāgulātus | coāgulāta | coāgulātum | coāgulātī | coāgulātae | coāgulāta | |
| Genitive | coāgulātī | coāgulātae | coāgulātī | coāgulātōrum | coāgulātārum | coāgulātōrum | |
| Dative | coāgulātō | coāgulātae | coāgulātō | coāgulātīs | coāgulātīs | coāgulātīs | |
| Accusative | coāgulātum | coāgulātam | coāgulātum | coāgulātōs | coāgulātās | coāgulāta | |
| Ablative | coāgulātō | coāgulātā | coāgulātō | coāgulātīs | coāgulātīs | coāgulātīs | |
| Vocative | coāgulāte | coāgulāta | coāgulātum | coāgulātī | coāgulātae | coāgulāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.