cogendus
Latin
Participle
cōgendus m (feminine cōgenda, neuter cōgendum); first/second declension
- which is to be forced, compelled, urged or encouraged
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōgendus | cōgenda | cōgendum | cōgendī | cōgendae | cōgenda | |
| Genitive | cōgendī | cōgendae | cōgendī | cōgendōrum | cōgendārum | cōgendōrum | |
| Dative | cōgendō | cōgendae | cōgendō | cōgendīs | cōgendīs | cōgendīs | |
| Accusative | cōgendum | cōgendam | cōgendum | cōgendōs | cōgendās | cōgenda | |
| Ablative | cōgendō | cōgendā | cōgendō | cōgendīs | cōgendīs | cōgendīs | |
| Vocative | cōgende | cōgenda | cōgendum | cōgendī | cōgendae | cōgenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.