coinquinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of coinquinō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ko.in.kʷiˈnaː.tus/, [kɔ.ɪŋ.kᶣɪˈnaː.tʊs]
Participle
coinquinātus (feminine coinquināta, neuter coinquinātum); first/second-declension participle
- completely defiled, polluted or contaminated
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | coinquinātus | coinquināta | coinquinātum | coinquinātī | coinquinātae | coinquināta | |
| Genitive | coinquinātī | coinquinātae | coinquinātī | coinquinātōrum | coinquinātārum | coinquinātōrum | |
| Dative | coinquinātō | coinquinātō | coinquinātīs | ||||
| Accusative | coinquinātum | coinquinātam | coinquinātum | coinquinātōs | coinquinātās | coinquināta | |
| Ablative | coinquinātō | coinquinātā | coinquinātō | coinquinātīs | |||
| Vocative | coinquināte | coinquināta | coinquinātum | coinquinātī | coinquinātae | coinquināta | |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.