colatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of cōlō
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōlātus | cōlāta | cōlātum | cōlātī | cōlātae | cōlāta | |
| Genitive | cōlātī | cōlātae | cōlātī | cōlātōrum | cōlātārum | cōlātōrum | |
| Dative | cōlātō | cōlātō | cōlātīs | ||||
| Accusative | cōlātum | cōlātam | cōlātum | cōlātōs | cōlātās | cōlāta | |
| Ablative | cōlātō | cōlātā | cōlātō | cōlātīs | |||
| Vocative | cōlāte | cōlāta | cōlātum | cōlātī | cōlātae | cōlāta | |
References
    
- “colatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.