colliquescens
Latin
Etymology
Present participle of colliquēscō
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | colliquēscēns | colliquēscēns | colliquēscentēs | colliquēscentia | |
| Genitive | colliquēscentis | colliquēscentis | colliquēscentium | colliquēscentium | |
| Dative | colliquēscentī | colliquēscentī | colliquēscentibus | colliquēscentibus | |
| Accusative | colliquēscentem | colliquēscēns | colliquēscentēs, colliquēscentīs | colliquēscentia | |
| Ablative | colliquēscente, colliquēscentī1 | colliquēscente, colliquēscentī1 | colliquēscentibus | colliquēscentibus | |
| Vocative | colliquēscēns | colliquēscēns | colliquēscentēs | colliquēscentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.