comitiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of comitiō
Participle
comitiātus (feminine comitiāta, neuter comitiātum); first/second-declension participle
- escort, train, retinue
- company
- county (Late Latin)
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | comitiātus | comitiāta | comitiātum | comitiātī | comitiātae | comitiāta | |
| Genitive | comitiātī | comitiātae | comitiātī | comitiātōrum | comitiātārum | comitiātōrum | |
| Dative | comitiātō | comitiātō | comitiātīs | ||||
| Accusative | comitiātum | comitiātam | comitiātum | comitiātōs | comitiātās | comitiāta | |
| Ablative | comitiātō | comitiātā | comitiātō | comitiātīs | |||
| Vocative | comitiāte | comitiāta | comitiātum | comitiātī | comitiātae | comitiāta | |
References
- “comitiatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “comitiatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.