commendatrix
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kom.menˈdaː.triːks/, [kɔmːɛn̪ˈd̪äːt̪riːks̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kom.menˈda.triks/, [komːen̪ˈd̪äːt̪riks]
Noun
commendātrīx f (genitive commendātrīcis); third declension
- (rare) that which commends
- Synonym: commendātor
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | commendātrīx | commendātrīcēs |
| Genitive | commendātrīcis | commendātrīcum |
| Dative | commendātrīcī | commendātrīcibus |
| Accusative | commendātrīcem | commendātrīcēs |
| Ablative | commendātrīce | commendātrīcibus |
| Vocative | commendātrīx | commendātrīcēs |
References
- “commendatrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “commendatrix”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.