complaciturus
Latin
Etymology
Future active participle of complaceō
Participle
complacitūrus m (feminine complacitūra, neuter complacitūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | complacitūrus | complacitūra | complacitūrum | complacitūrī | complacitūrae | complacitūra | |
| Genitive | complacitūrī | complacitūrae | complacitūrī | complacitūrōrum | complacitūrārum | complacitūrōrum | |
| Dative | complacitūrō | complacitūrae | complacitūrō | complacitūrīs | complacitūrīs | complacitūrīs | |
| Accusative | complacitūrum | complacitūram | complacitūrum | complacitūrōs | complacitūrās | complacitūra | |
| Ablative | complacitūrō | complacitūrā | complacitūrō | complacitūrīs | complacitūrīs | complacitūrīs | |
| Vocative | complacitūre | complacitūra | complacitūrum | complacitūrī | complacitūrae | complacitūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.