concinnandus
Latin
Etymology
Future passive participle of concinnō.
Participle
concinnandus m (feminine concinnanda, neuter concinnandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | concinnandus | concinnanda | concinnandum | concinnandī | concinnandae | concinnanda | |
| Genitive | concinnandī | concinnandae | concinnandī | concinnandōrum | concinnandārum | concinnandōrum | |
| Dative | concinnandō | concinnandae | concinnandō | concinnandīs | concinnandīs | concinnandīs | |
| Accusative | concinnandum | concinnandam | concinnandum | concinnandōs | concinnandās | concinnanda | |
| Ablative | concinnandō | concinnandā | concinnandō | concinnandīs | concinnandīs | concinnandīs | |
| Vocative | concinnande | concinnanda | concinnandum | concinnandī | concinnandae | concinnanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.