concludendus
Latin
Etymology
Future passive participle of conclūdō.
Participle
conclūdendus m (feminine conclūdenda, neuter conclūdendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | conclūdendus | conclūdenda | conclūdendum | conclūdendī | conclūdendae | conclūdenda | |
| Genitive | conclūdendī | conclūdendae | conclūdendī | conclūdendōrum | conclūdendārum | conclūdendōrum | |
| Dative | conclūdendō | conclūdendae | conclūdendō | conclūdendīs | conclūdendīs | conclūdendīs | |
| Accusative | conclūdendum | conclūdendam | conclūdendum | conclūdendōs | conclūdendās | conclūdenda | |
| Ablative | conclūdendō | conclūdendā | conclūdendō | conclūdendīs | conclūdendīs | conclūdendīs | |
| Vocative | conclūdende | conclūdenda | conclūdendum | conclūdendī | conclūdendae | conclūdenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.