concoctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of concoquō.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | concoctus | concocta | concoctum | concoctī | concoctae | concocta | |
| Genitive | concoctī | concoctae | concoctī | concoctōrum | concoctārum | concoctōrum | |
| Dative | concoctō | concoctō | concoctīs | ||||
| Accusative | concoctum | concoctam | concoctum | concoctōs | concoctās | concocta | |
| Ablative | concoctō | concoctā | concoctō | concoctīs | |||
| Vocative | concocte | concocta | concoctum | concoctī | concoctae | concocta | |
References
- “concoctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concoctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.