concuistâ
Friulian
Etymology
From Vulgar Latin *conquisitāre, present active infinitive of *conquisitō, from Latin conquisitus, past participle of conquīrō. Compare Italian conquistare, Catalan and Spanish conquistar.
Conjugation
Conjugation of concuistâ (first conjugation)
| infinitive | concuistâ | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | concuistânt | ||||||
| past participle | concuistât | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | lui/jê | nô | vô | lôr | |
| present | (o) concuisti | (tu) concuistis | (al/e) concuiste | (o) concuistìn | (o) concuistais | (a) concuistin | |
| imperfect | (o) concuistavi | (tu) concuistavis | (al/e) concuistave | (o) concuistavin | (o) concuistavis | (a) concuistavin | |
| simple past | (o) concuistai | (tu) concuistaris | (al/e) concuistà | (o) concuistarin | (o) concuistaris | (a) concuistarin | |
| future | (o) concuistarai | (tu) concuistarâs | (al/e) concuistarà | (o) concuistarìn | (o) concuistarês | (a) concuistaran | |
| conditional | jo | tu | lui/jê | nô | vô | lôr | |
| present | (o) concuistarès | (tu) concuistaressis | (al/e) concuistarès | (o) concuistaressin | (o) concuistaressis | (a) concuistaressin | |
| subjunctive | jo | tu | lui/jê | nô | vô | lôr | |
| present | (o) concuisti | (tu) concuistis | (al/e) concuisti | (o) concuistìn | (o) concuistais | (a) concuistin | |
| imperfect | (o) concuistàs | (tu) concuistassis | (al/e) concuistàs | (o) concuistassin | (o) concuistassis | (a) concuistassin | |
| imperative | – | tu | – | nô | vô | – | |
| — | concuiste | — | concuistìn | concuistait | — | ||
Derived terms
- concuistadôr
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.