condonans
Latin
Etymology
Present participle of condōnō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | condōnāns | condōnāns | condōnantēs | condōnantia | |
| Genitive | condōnantis | condōnantis | condōnantium | condōnantium | |
| Dative | condōnantī | condōnantī | condōnantibus | condōnantibus | |
| Accusative | condōnantem | condōnāns | condōnantēs, condōnantīs | condōnantia | |
| Ablative | condōnante, condōnantī1 | condōnante, condōnantī1 | condōnantibus | condōnantibus | |
| Vocative | condōnāns | condōnāns | condōnantēs | condōnantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.