confedereren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch confedereren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌkɔn.feː.dəˈreː.rə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: con‧fe‧de‧re‧ren
- Rhymes: -eːrən
Inflection
| Inflection of confedereren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | confedererenn | |||
| past singular | confedereerde | |||
| past participle | geconfedereerd | |||
| infinitive | confedererenn | |||
| gerund | confedererenn n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | confedereer | confedereerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | confedereert | confedereerde | ||
| 2nd person sing. (u) | confedereert | confedereerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | confedereert | confedereerde | ||
| 3rd person singular | confedereert | confedereerde | ||
| plural | confedererenn | confedereerden | ||
| subjunctive sing.1 | confedereren | confedereerde | ||
| subjunctive plur.1 | confedererenn | confedereerden | ||
| imperative sing. | confedereer | |||
| imperative plur.1 | confedereert | |||
| participles | confedererennd | geconfedereerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.