conficiendus
Latin
Participle
cōnficiendus m (feminine cōnficienda, neuter cōnficiendum); first/second declension
- which is to be prepared or accomplished
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōnficiendus | cōnficienda | cōnficiendum | cōnficiendī | cōnficiendae | cōnficienda | |
| Genitive | cōnficiendī | cōnficiendae | cōnficiendī | cōnficiendōrum | cōnficiendārum | cōnficiendōrum | |
| Dative | cōnficiendō | cōnficiendae | cōnficiendō | cōnficiendīs | cōnficiendīs | cōnficiendīs | |
| Accusative | cōnficiendum | cōnficiendam | cōnficiendum | cōnficiendōs | cōnficiendās | cōnficienda | |
| Ablative | cōnficiendō | cōnficiendā | cōnficiendō | cōnficiendīs | cōnficiendīs | cōnficiendīs | |
| Vocative | cōnficiende | cōnficienda | cōnficiendum | cōnficiendī | cōnficiendae | cōnficienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.