confugiendus
Latin
    
    
Participle
    
cōnfugiendus m (feminine cōnfugienda, neuter cōnfugiendum); first/second declension
- which is to be fled (from)
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōnfugiendus | cōnfugienda | cōnfugiendum | cōnfugiendī | cōnfugiendae | cōnfugienda | |
| Genitive | cōnfugiendī | cōnfugiendae | cōnfugiendī | cōnfugiendōrum | cōnfugiendārum | cōnfugiendōrum | |
| Dative | cōnfugiendō | cōnfugiendae | cōnfugiendō | cōnfugiendīs | cōnfugiendīs | cōnfugiendīs | |
| Accusative | cōnfugiendum | cōnfugiendam | cōnfugiendum | cōnfugiendōs | cōnfugiendās | cōnfugienda | |
| Ablative | cōnfugiendō | cōnfugiendā | cōnfugiendō | cōnfugiendīs | cōnfugiendīs | cōnfugiendīs | |
| Vocative | cōnfugiende | cōnfugienda | cōnfugiendum | cōnfugiendī | cōnfugiendae | cōnfugienda | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.