congrua
Galician
    
    Alternative forms
    
- congra, cóngroa, cronca
Etymology
    
From Medieval Latin portiōnem congrua.
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈkɔŋɡɾwɐ]
Noun
    
congrua f (plural congruas)
References
    
- “congrua” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “congra” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “congrua” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “cóngrua” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Latin
    
    Pronunciation
    
- congrua: (Classical) IPA(key): /ˈkon.ɡru.a/, [ˈkɔŋɡruä]
- congrua: (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkon.ɡru.a/, [ˈkɔŋɡruä]
- congruā: (Classical) IPA(key): /ˈkon.ɡru.aː/, [ˈkɔŋɡruäː]
- congruā: (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkon.ɡru.a/, [ˈkɔŋɡruä]
Adjective
    
congrua
- inflection of congruus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
 
References
    
- congrua in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.