congyratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of congȳrō
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | congȳrātus | congȳrāta | congȳrātum | congȳrātī | congȳrātae | congȳrāta | |
| Genitive | congȳrātī | congȳrātae | congȳrātī | congȳrātōrum | congȳrātārum | congȳrātōrum | |
| Dative | congȳrātō | congȳrātae | congȳrātō | congȳrātīs | congȳrātīs | congȳrātīs | |
| Accusative | congȳrātum | congȳrātam | congȳrātum | congȳrātōs | congȳrātās | congȳrāta | |
| Ablative | congȳrātō | congȳrātā | congȳrātō | congȳrātīs | congȳrātīs | congȳrātīs | |
| Vocative | congȳrāte | congȳrāta | congȳrātum | congȳrātī | congȳrātae | congȳrāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.