conivendus
Latin
Participle
cōnīvendus m (feminine cōnīvenda, neuter cōnīvendum); first/second declension
- which is to be overlooked
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōnīvendus | cōnīvenda | cōnīvendum | cōnīvendī | cōnīvendae | cōnīvenda | |
| Genitive | cōnīvendī | cōnīvendae | cōnīvendī | cōnīvendōrum | cōnīvendārum | cōnīvendōrum | |
| Dative | cōnīvendō | cōnīvendae | cōnīvendō | cōnīvendīs | cōnīvendīs | cōnīvendīs | |
| Accusative | cōnīvendum | cōnīvendam | cōnīvendum | cōnīvendōs | cōnīvendās | cōnīvenda | |
| Ablative | cōnīvendō | cōnīvendā | cōnīvendō | cōnīvendīs | cōnīvendīs | cōnīvendīs | |
| Vocative | cōnīvende | cōnīvenda | cōnīvendum | cōnīvendī | cōnīvendae | cōnīvenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.