conloquendus
Latin
Etymology
Future passive participle of conloquor
Participle
conloquendus m (feminine conloquenda, neuter conloquendum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | conloquendus | conloquenda | conloquendum | conloquendī | conloquendae | conloquenda | |
| Genitive | conloquendī | conloquendae | conloquendī | conloquendōrum | conloquendārum | conloquendōrum | |
| Dative | conloquendō | conloquendae | conloquendō | conloquendīs | conloquendīs | conloquendīs | |
| Accusative | conloquendum | conloquendam | conloquendum | conloquendōs | conloquendās | conloquenda | |
| Ablative | conloquendō | conloquendā | conloquendō | conloquendīs | conloquendīs | conloquendīs | |
| Vocative | conloquende | conloquenda | conloquendum | conloquendī | conloquendae | conloquenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.