conquaesitus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of conquaerō
Participle
    
conquaesītus m (feminine conquaesīta, neuter conquaesītum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
Declension
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | conquaesītus | conquaesīta | conquaesītum | conquaesītī | conquaesītae | conquaesīta | |
| Genitive | conquaesītī | conquaesītae | conquaesītī | conquaesītōrum | conquaesītārum | conquaesītōrum | |
| Dative | conquaesītō | conquaesītae | conquaesītō | conquaesītīs | conquaesītīs | conquaesītīs | |
| Accusative | conquaesītum | conquaesītam | conquaesītum | conquaesītōs | conquaesītās | conquaesīta | |
| Ablative | conquaesītō | conquaesītā | conquaesītō | conquaesītīs | conquaesītīs | conquaesītīs | |
| Vocative | conquaesīte | conquaesīta | conquaesītum | conquaesītī | conquaesītae | conquaesīta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.