consanguinius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kon.sanˈɡʷi.ni.us/, [kõː.saŋˈɡᶣɪ.ni.ʊs]
Adjective
consanguinius (feminine consanguinia, neuter consanguinium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | consanguinius | consanguinia | consanguinium | consanguiniī | consanguiniae | consanguinia | |
| Genitive | consanguiniī | consanguiniae | consanguiniī | consanguiniōrum | consanguiniārum | consanguiniōrum | |
| Dative | consanguiniō | consanguiniae | consanguiniō | consanguiniīs | consanguiniīs | consanguiniīs | |
| Accusative | consanguinium | consanguiniam | consanguinium | consanguiniōs | consanguiniās | consanguinia | |
| Ablative | consanguiniō | consanguiniā | consanguiniō | consanguiniīs | consanguiniīs | consanguiniīs | |
| Vocative | consanguinie | consanguinia | consanguinium | consanguiniī | consanguiniae | consanguinia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.