consecratio
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /kon.seˈkraː.ti.oː/, [kõːs̠ɛˈkräːt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kon.seˈkrat.t͡si.o/, [konseˈkrät̪ː͡s̪io]
Declension
    
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | cōnsecrātiō | cōnsecrātiōnēs | 
| Genitive | cōnsecrātiōnis | cōnsecrātiōnum | 
| Dative | cōnsecrātiōnī | cōnsecrātiōnibus | 
| Accusative | cōnsecrātiōnem | cōnsecrātiōnēs | 
| Ablative | cōnsecrātiōne | cōnsecrātiōnibus | 
| Vocative | cōnsecrātiō | cōnsecrātiōnēs | 
Descendants
    
- Catalan: consagració
- English: consecration
- French: consécration
- Italian: consacrazione
- Portuguese: consagração
- Romanian: consacrație
- Spanish: consagración
References
    
- “consecratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “consecratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- consecratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- “consecratio”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.