consociatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cōnsociō.
Participle
cōnsociātus (feminine cōnsociāta, neuter cōnsociātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōnsociātus | cōnsociāta | cōnsociātum | cōnsociātī | cōnsociātae | cōnsociāta | |
| Genitive | cōnsociātī | cōnsociātae | cōnsociātī | cōnsociātōrum | cōnsociātārum | cōnsociātōrum | |
| Dative | cōnsociātō | cōnsociātō | cōnsociātīs | ||||
| Accusative | cōnsociātum | cōnsociātam | cōnsociātum | cōnsociātōs | cōnsociātās | cōnsociāta | |
| Ablative | cōnsociātō | cōnsociātā | cōnsociātō | cōnsociātīs | |||
| Vocative | cōnsociāte | cōnsociāta | cōnsociātum | cōnsociātī | cōnsociātae | cōnsociāta | |
References
- “consociatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “consociatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- consociatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.