consolidatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cōnsolidō.
Participle
cōnsolidātus m (feminine cōnsolidāta, neuter cōnsolidātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōnsolidātus | cōnsolidāta | cōnsolidātum | cōnsolidātī | cōnsolidātae | cōnsolidāta | |
| Genitive | cōnsolidātī | cōnsolidātae | cōnsolidātī | cōnsolidātōrum | cōnsolidātārum | cōnsolidātōrum | |
| Dative | cōnsolidātō | cōnsolidātae | cōnsolidātō | cōnsolidātīs | cōnsolidātīs | cōnsolidātīs | |
| Accusative | cōnsolidātum | cōnsolidātam | cōnsolidātum | cōnsolidātōs | cōnsolidātās | cōnsolidāta | |
| Ablative | cōnsolidātō | cōnsolidātā | cōnsolidātō | cōnsolidātīs | cōnsolidātīs | cōnsolidātīs | |
| Vocative | cōnsolidāte | cōnsolidāta | cōnsolidātum | cōnsolidātī | cōnsolidātae | cōnsolidāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.