consopitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cōnsōpiō.
Participle
cōnsōpītus m (feminine cōnsōpīta, neuter cōnsōpītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōnsōpītus | cōnsōpīta | cōnsōpītum | cōnsōpītī | cōnsōpītae | cōnsōpīta | |
| Genitive | cōnsōpītī | cōnsōpītae | cōnsōpītī | cōnsōpītōrum | cōnsōpītārum | cōnsōpītōrum | |
| Dative | cōnsōpītō | cōnsōpītae | cōnsōpītō | cōnsōpītīs | cōnsōpītīs | cōnsōpītīs | |
| Accusative | cōnsōpītum | cōnsōpītam | cōnsōpītum | cōnsōpītōs | cōnsōpītās | cōnsōpīta | |
| Ablative | cōnsōpītō | cōnsōpītā | cōnsōpītō | cōnsōpītīs | cōnsōpītīs | cōnsōpītīs | |
| Vocative | cōnsōpīte | cōnsōpīta | cōnsōpītum | cōnsōpītī | cōnsōpītae | cōnsōpīta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.