contionandus
Latin
Participle
contiōnandus m (feminine contiōnanda, neuter contiōnandum); first/second declension
- which is to be convened
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | contiōnandus | contiōnanda | contiōnandum | contiōnandī | contiōnandae | contiōnanda | |
| Genitive | contiōnandī | contiōnandae | contiōnandī | contiōnandōrum | contiōnandārum | contiōnandōrum | |
| Dative | contiōnandō | contiōnandae | contiōnandō | contiōnandīs | contiōnandīs | contiōnandīs | |
| Accusative | contiōnandum | contiōnandam | contiōnandum | contiōnandōs | contiōnandās | contiōnanda | |
| Ablative | contiōnandō | contiōnandā | contiōnandō | contiōnandīs | contiōnandīs | contiōnandīs | |
| Vocative | contiōnande | contiōnanda | contiōnandum | contiōnandī | contiōnandae | contiōnanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.