contionans
Latin
Etymology
Present participle of contiōnor.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | contiōnāns | contiōnāns | contiōnantēs | contiōnantia | |
| Genitive | contiōnantis | contiōnantis | contiōnantium | contiōnantium | |
| Dative | contiōnantī | contiōnantī | contiōnantibus | contiōnantibus | |
| Accusative | contiōnantem | contiōnāns | contiōnantēs, contiōnantīs | contiōnantia | |
| Ablative | contiōnante, contiōnantī1 | contiōnante, contiōnantī1 | contiōnantibus | contiōnantibus | |
| Vocative | contiōnāns | contiōnāns | contiōnantēs | contiōnantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.