contribulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of contribulō.
Participle
contribulatus m (feminine contribulata, neuter contribulatum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | contribulatus | contribulata | contribulatum | contribulatī | contribulatae | contribulata | |
| Genitive | contribulatī | contribulatae | contribulatī | contribulatōrum | contribulatārum | contribulatōrum | |
| Dative | contribulatō | contribulatae | contribulatō | contribulatīs | contribulatīs | contribulatīs | |
| Accusative | contribulatum | contribulatam | contribulatum | contribulatōs | contribulatās | contribulata | |
| Ablative | contribulatō | contribulatā | contribulatō | contribulatīs | contribulatīs | contribulatīs | |
| Vocative | contribulate | contribulata | contribulatum | contribulatī | contribulatae | contribulata | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.