convincens
Latin
Etymology
Present participle of convincō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | convincēns | convincēns | convincentēs | convincentia | |
| Genitive | convincentis | convincentis | convincentium | convincentium | |
| Dative | convincentī | convincentī | convincentibus | convincentibus | |
| Accusative | convincentem | convincēns | convincentēs, convincentīs | convincentia | |
| Ablative | convincente, convincentī1 | convincente, convincentī1 | convincentibus | convincentibus | |
| Vocative | convincēns | convincēns | convincentēs | convincentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.