convocatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of convocō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | convocātus | convocāta | convocātum | convocātī | convocātae | convocāta | |
| Genitive | convocātī | convocātae | convocātī | convocātōrum | convocātārum | convocātōrum | |
| Dative | convocātō | convocātae | convocātō | convocātīs | convocātīs | convocātīs | |
| Accusative | convocātum | convocātam | convocātum | convocātōs | convocātās | convocāta | |
| Ablative | convocātō | convocātā | convocātō | convocātīs | convocātīs | convocātīs | |
| Vocative | convocāte | convocāta | convocātum | convocātī | convocātae | convocāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.