conxugar

Asturian

Etymology

Borrowed from Latin coniugāre, present active infinitive of coniugō.

Pronunciation
  • IPA(key): /konʃuˈɡaɾ/, [kõɲ.ɕuˈɣ̞aɾ]

Verb

conxugar (first-person singular indicative present conxugo, past participle conxugáu)

  1. to conjugate

Conjugation
Conjugation of conxugar
infinitive conxugar
gerund conxugando
past participle m conxugáu, f conxugada, n conxugao, m pl conxugaos, f pl conxugaes
person first singular
yo		 second singular
tu		 third singular
él/elli		 first plural
nosotros/nós		 second plural
vosotros/vós		 third plural
ellos
indicative present conxugo conxugues conxuga conxugamos conxugáis conxuguen
imperfect conxugaba conxugabes conxugaba conxugábemos, conxugábamos conxugabeis, conxugabais conxugaben
preterite conxugué conxugasti, conxuguesti conxugó conxuguemos conxugastis, conxuguestis conxugaron
pluperfect conxugare, conxugara conxugares, conxugaras conxugare, conxugara conxugáremos, conxugáramos conxugareis, conxugarais conxugaren, conxugaran
future conxugaré conxugarás conxugará conxugaremos conxugaréis conxugarán
conditional conxugaría conxugaríes conxugaría conxugaríemos, conxugaríamos conxugaríeis, conxugaríais conxugaríen
subjunctive present conxugue conxugues, conxugas conxugue conxuguemos conxuguéis conxuguen, conxugan
imperfect conxugare, conxugara conxugares, conxugaras conxugare, conxugara conxugáremos, conxugáramos conxugareis, conxugarais conxugaren, conxugaran
imperative — conxuga — — conxugái —

Galician

Etymology

Borrowed from Latin coniugāre, present active infinitive of coniugō.

Verb

conxugar (first-person singular present conxugo, first-person singular preterite conxuguei, past participle conxugado)

  1. (transitive) to conjugate

Conjugation
  • Note: conxug- are changed to conxugu- before front vowels (e).
Conjugation of conxugar
singular plural
person first second third first second third
Infinitive eu ti el/ela/Vde. nós vós eles/elas/Vdes.
impersonal conxugar
personal conxugar conxugares conxugar conxugarmos conxugardes conxugaren
Gerund
conxugando
Past participle singular plural
masculine conxugado conxugados
feminine conxugada conxugadas
Indicative eu ti el/ela/Vde. nós vós eles/elas/Vdes.
present conxugo conxugas conxuga conxugamos conxugades conxugan
imperfect conxugaba conxugabas conxugaba conxugabamos conxugabades conxugaban
preterite conxuguei conxugaches conxugou conxugamos conxugastes conxugaron
pluperfect conxugara conxugaras conxugara conxugaramos conxugarades conxugaran
future conxugarei conxugarás conxugará conxugaremos conxugaredes conxugarán
conditional conxugaría conxugarías conxugaría conxugariamos conxugariades conxugarían
Subjunctive eu ti el/ela/Vde. nós vós eles/elas/Vdes.
present conxugue conxugues conxugue conxuguemos conxuguedes conxuguen
preterite conxugase conxugases conxugase conxugásemos conxugásedes conxugasen
future conxugar conxugares conxugar conxugarmos conxugardes conxugaren
Imperative – ti el/ela/Vde. nós vós eles/elas/Vdes.
affirmative – conxuga conxugue conxuguemos conxugade conxuguen
negative – conxugues conxugue conxuguemos conxuguedes conxuguen

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.