corrigeren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch corrigeren, from Old French corriger.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔriˈʒeːrə(n)/, /kɔriˈɣeːrə(n)/
Audio (file)
Inflection
| Inflection of corrigeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | corrigeren | |||
| past singular | corrigeerde | |||
| past participle | gecorrigeerd | |||
| infinitive | corrigeren | |||
| gerund | corrigeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | corrigeer | corrigeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | corrigeert | corrigeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | corrigeert | corrigeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | corrigeert | corrigeerde | ||
| 3rd person singular | corrigeert | corrigeerde | ||
| plural | corrigeren | corrigeerden | ||
| subjunctive sing.1 | corrigere | corrigeerde | ||
| subjunctive plur.1 | corrigeren | corrigeerden | ||
| imperative sing. | corrigeer | |||
| imperative plur.1 | corrigeert | |||
| participles | corrigerend | gecorrigeerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.