costatus
Latin
    
    Etymology
    
From costa (“rib, side”).
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /kosˈtaː.tus/, [kɔs̠ˈt̪äːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kosˈta.tus/, [kosˈt̪äːt̪us]
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | costātus | costāta | costātum | costātī | costātae | costāta | |
| Genitive | costātī | costātae | costātī | costātōrum | costātārum | costātōrum | |
| Dative | costātō | costātō | costātīs | ||||
| Accusative | costātum | costātam | costātum | costātōs | costātās | costāta | |
| Ablative | costātō | costātā | costātō | costātīs | |||
| Vocative | costāte | costāta | costātum | costātī | costātae | costāta | |
Related terms
    
Descendants
    
References
    
- “costatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- costatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- costatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.