crapulatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kraː.puˈlaː.tus/, [kräːpʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kra.puˈla.tus/, [kräpuˈläːt̪us]
Adjective
crāpulātus (feminine crāpulāta, neuter crāpulātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | crāpulātus | crāpulāta | crāpulātum | crāpulātī | crāpulātae | crāpulāta | |
| Genitive | crāpulātī | crāpulātae | crāpulātī | crāpulātōrum | crāpulātārum | crāpulātōrum | |
| Dative | crāpulātō | crāpulātō | crāpulātīs | ||||
| Accusative | crāpulātum | crāpulātam | crāpulātum | crāpulātōs | crāpulātās | crāpulāta | |
| Ablative | crāpulātō | crāpulātā | crāpulātō | crāpulātīs | |||
| Vocative | crāpulāte | crāpulāta | crāpulātum | crāpulātī | crāpulātae | crāpulāta | |
References
- “crapulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- crapulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.