crassificatio
Latin
Etymology
From crassificō + -tiō.
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | crassificātiō | crassificātiōnēs |
| Genitive | crassificātiōnis | crassificātiōnum |
| Dative | crassificātiōnī | crassificātiōnibus |
| Accusative | crassificātiōnem | crassificātiōnēs |
| Ablative | crassificātiōne | crassificātiōnibus |
| Vocative | crassificātiō | crassificātiōnēs |
References
- “crassificatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- crassificatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.