criminalis
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /kriː.miˈnaː.lis/, [kriːmɪˈnäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kri.miˈna.lis/, [krimiˈnäːlis]
Adjective
    
crīminālis (neuter crīmināle); third-declension two-termination adjective
- (Late Latin, Juridical Latin, Ecclesiastical Latin) criminal
Declension
    
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | crīminālis | crīmināle | crīminālēs | crīminālia | |
| Genitive | crīminālis | crīminālium | |||
| Dative | crīminālī | crīminālibus | |||
| Accusative | crīminālem | crīmināle | crīminālēs crīminālīs | crīminālia | |
| Ablative | crīminālī | crīminālibus | |||
| Vocative | crīminālis | crīmināle | crīminālēs | crīminālia | |
Descendants
    
References
    
- “criminalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- criminalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.