cruentatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cruentō.
Participle
cruentātus (feminine cruentāta, neuter cruentātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cruentātus | cruentāta | cruentātum | cruentātī | cruentātae | cruentāta | |
| Genitive | cruentātī | cruentātae | cruentātī | cruentātōrum | cruentātārum | cruentātōrum | |
| Dative | cruentātō | cruentātō | cruentātīs | ||||
| Accusative | cruentātum | cruentātam | cruentātum | cruentātōs | cruentātās | cruentāta | |
| Ablative | cruentātō | cruentātā | cruentātō | cruentātīs | |||
| Vocative | cruentāte | cruentāta | cruentātum | cruentātī | cruentātae | cruentāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.