cudaczny

Polish

Etymology

From cudak +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /t͡suˈdat͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -at͡ʂnɨ
Syllabification: cu‧dacz‧ny

Adjective

cudaczny (comparative cudaczniejszy, superlative najcudaczniejszy, adverb cudacznie)

eccentric, bizarre, freakish, outlandish

Declension

Declension of cudaczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	cudaczny		cudaczne	cudaczna	cudaczni	cudaczne
genitive	cudacznego			cudacznej	cudacznych
dative	cudacznemu			cudacznej	cudacznym
accusative	cudacznego	cudaczny	cudaczne	cudaczną	cudacznych	cudaczne
instrumental	cudacznym			cudaczną	cudacznymi
locative	cudacznym			cudacznej	cudacznych

Related terms

Further reading

cudaczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
cudaczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.