cumhur

See also: Cumhur

Turkish

Etymology

From Arabic جُمْهُور‎ (jumhūr).

Pronunciation
  • Hyphenation: cum‧hur

Noun

cumhur (definite accusative cumhuru, plural cumhurlar)

  1. the public
  2. populace

Declension
Inflection
Nominative cumhur
Definite accusative cumhuru
Singular Plural
Nominative cumhur cumhurlar
Definite accusative cumhuru cumhurları
Dative cumhura cumhurlara
Locative cumhurda cumhurlarda
Ablative cumhurdan cumhurlardan
Genitive cumhurun cumhurların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular cumhurum cumhurlarım
2nd singular cumhurun cumhurların
3rd singular cumhuru cumhurları
1st plural cumhurumuz cumhurlarımız
2nd plural cumhurunuz cumhurlarınız
3rd plural cumhurları cumhurları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular cumhurum cumhurlarım
2nd singular cumhursun cumhurlarsın
3rd singular cumhur
cumhurdur		 cumhurlar
cumhurlardır
1st plural cumhuruz cumhurlarız
2nd plural cumhursunuz cumhurlarsınız
3rd plural cumhurlar cumhurlardır

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.