cuntare

Italian

Verb

cuntàre (first-person singular present cùnto, first-person singular past historic cuntài, past participle cuntàto, auxiliary avére)

  1. (transitive, obsolete, literary) to narrate, tell or recount (a story)
    Synonyms: contare, raccontare

Conjugation
    Conjugation of cuntàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive cuntàre
auxiliary verb avére gerund cuntàndo
present participle cuntànte past participle cuntàto
person singular plural
first second third first second third
indicative io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present cùnto cùnti cùnta cuntiàmo cuntàte cùntano
imperfect cuntàvo cuntàvi cuntàva cuntavàmo cuntavàte cuntàvano
past historic cuntài cuntàsti cuntò cuntàmmo cuntàste cuntàrono
future cunterò cunterài cunterà cunterémo cunteréte cunterànno
conditional io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present cunterèi cunterésti cunterèbbe, cunterébbe cunterémmo cunteréste cunterèbbero, cunterébbero
subjunctive che io che tu che lui/che lei, che esso/che essa che noi che voi che loro, che essi/che esse
present cùnti cùnti cùnti cuntiàmo cuntiàte cùntino
imperfect cuntàssi cuntàssi cuntàsse cuntàssimo cuntàste cuntàssero
imperative — tu Lei noi voi Loro
cùnta cùnti cuntiàmo cuntàte cùntino
negative imperative non cuntàre non cùnti non cuntiàmo non cuntàte non cùntino

See also
  • cuntà (Neapolitan)
  • cuntara (Calabrese)

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.