cursarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kurˈsaː.ri.us/, [kʊrˈs̠äːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kurˈsa.ri.us/, [kurˈsäːrius]
Noun
cursārius m (genitive cursāriī or cursārī); second declension (Medieval Latin)
Declension
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | cursārius | cursāriī |
| Genitive | cursāriī cursārī1 |
cursāriōrum |
| Dative | cursāriō | cursāriīs |
| Accusative | cursārium | cursāriōs |
| Ablative | cursāriō | cursāriīs |
| Vocative | cursārie | cursāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
- → Catalan: corsari, cossari
- → Old French: corsier, corser, cursier
- → Italian: corsaro
- → Portuguese: corsário
- → Sicilian: cursaru
- → Spanish: corsario
Adjective
cursārius (feminine cursāria, neuter cursārium); first/second-declension adjective (Medieval Latin)
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cursārius | cursāria | cursārium | cursāriī | cursāriae | cursāria | |
| Genitive | cursāriī | cursāriae | cursāriī | cursāriōrum | cursāriārum | cursāriōrum | |
| Dative | cursāriō | cursāriō | cursāriīs | ||||
| Accusative | cursārium | cursāriam | cursārium | cursāriōs | cursāriās | cursāria | |
| Ablative | cursāriō | cursāriā | cursāriō | cursāriīs | |||
| Vocative | cursārie | cursāria | cursārium | cursāriī | cursāriae | cursāria | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.