custodiens
Latin
Etymology
Present participle of custōdiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | custōdiēns | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia | |
| Genitive | custōdientis | custōdientis | custōdientium | custōdientium | |
| Dative | custōdientī | custōdientī | custōdientibus | custōdientibus | |
| Accusative | custōdientem | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia | |
| Ablative | custōdientī | custōdientī | custōdientibus | custōdientibus | |
| Vocative | custōdiēns | custōdiēns | custōdientēs | custōdientia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.